معنی ذات منسم - جستجوی لغت در جدول جو

ذات منسم

لغت نامه دهخدا

(تُ مَنْ وَ)

یقال بغاه اﷲ ذات منور، ای ضربه او رمیهً تنیر فلاتخفی علی احد. (منتهی الارب)

(تُ سِ)

ابرق ذات ماسل، قال الشمردل بن شریک الیربوعی و کان صاحب شراب:
شربت و نادمت الملوک فلم اجد
علی الکأس ندماناً لها مثل دیکل
اقل ّ مکاساً فی جزور و ان غلت
و اسرع ایضاحاً و انزال مرجل
تری البازل الکوماء فوق خوانه
مفصّله اعضأها لم تفصّل
سقیناه بعد الرّی حتی کأنما
تری حین امسی ابرقی ذات ماسل
عشیه انسینا قبیصه نعله
فراح الفتی البکری ّ غیر منعل

ابرق ذات ماسل، قال الشمردل بن شریک الیربوعی و کان صاحب شراب:
شربت و نادمت الملوک فلم اجد
علی الکأس ندماناً لها مثل دیکل
اقل ّ مکاساً فی جزور و ان غلت
و اسرع ایضاحاً و انزال مِرجل
تری البازل الکوماء فوق خوانه
مفصّله اعضأها لم تفصّل
سقیناه بعد الرّی حتی کأنما
تری حین امسی ابرقی ذات ماسل
عشیه انسینا قبیصه نعله
فراح الفتی البکری ّ غیر منعل

لغت نامه دهخدا

ذو منسم

ذوات المناسم ذوات الاخفاف

فرهنگ لغت هوشیار

معنی ذات منسم - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما